Bemesting wordt levendiger
Op het gebied van bemesting hebben we een we een hele goede hulp om de juiste keuzes te maken: dit is onze neus, zo schrijft fouragehandelaar Theo Mulder. Dit orgaan helpt ons feilloos om iets over de kwaliteit van onze organische meststoffen te vertellen. Een chemische analyse kan hier niet tegen op. We staan er niet bij stil, maar veel drijfmest ruikt niet fris en dit is eufemistisch uitgedrukt.
De geur wil ons vertellen dat hier afbraakstoffen in zitten n.l. rottende eiwitverbindingen. Dit zijn remmende stoffen. Is dit het beste uitgangsmateriaal om de microbiologie in de bodem te voeden?
In twee handen vruchtbare aarde zit meer leven dan er ooit mensen op aarde geboren zijn. Dit functioneert het allerbest als het goed gevoerd wordt. Niet alleen met mineralen maar vooral met koolstof, energie en allerlei opbouwende stoffen. De kwaliteit van drijfmest wordt nu in hoofdzaak bepaald door de hoeveelheid N,P, en K. Willen we slimmer gaan bemesten dan wordt het tijd om met een bredere blik te kijken en scherpe neus te ruiken. Daardoor wordt het mogelijk scherpzinnig te denken.
Het grote bacterievat op poten, de koe heeft een pens en elke veehouder doet dagelijks z’n uiterste best om die het allerbeste voer aan te bieden. Die koe heeft een scherpe reuk en iets wat instinctief niet klopt eet ze niet op, dit belemmert de penswerking. Het wordt een uitdaging om op de manier waarop we koeien voeren ook naar bemesting te kijken.
Bemesting draait dan niet alleen om mineralen maar vooral om voedingstoffen. We hebben nu een VEM voor ons ruwvoer. Het zou mooi zijn als we straks een VEM Voeder Eenheid Mest krijgen.
De directie van de melkfabriek zou het zeer onplezierig vinden als onze melk naar de fabriek gaat en eerst een rottingstraject in gaat. Het valt niet mee om dan kwaliteitszuivel te produceren. Hier helpt de koeling en de microbiologie om de melk goed te houden. Met melkzuur bacteriën maken we heerlijke yoghurt, karnemelk en kaas. Zouden we niet met microbiologie betere mest kunnen maken?
In de natuur vinden we gas producerende (metagene) bacteriën. Hier maken we in de mestvergisting gebruik van. Er zijn echter ook gas etende micro-organismen, deze zorgen voor fermentatie. Deze groepen kunnen ons in de toekomst wel eens verder vooruit helpen dan de mestinjecteur en de roostervloer met afdichtingsklepjes. Oogklepjes af en de neusgaten wijd open en voelen wat onze zintuigen ons te vertellen hebben!
Uw onderbuikgevoel (2 kg. micro biologie) communiceert met uw hersenen en zal u verder helpen om de juiste beslissingen te nemen naar een groeizaam en springlevend voorjaar. Want alleen leven kan leven doorgeven.